بررسی کمی و کیفی تودۀ دست کاشت توسکای ییلاقی (Alnus subcordata) 19 ساله در منطقۀ سیاهکل

توسکای ییلاقی یکی از گونه‌های سریع‌الرشد و بومی کشور است که طی دو دهۀ اخیر توده‌های خالص و همسال آن در نقاط مخروبۀ جنگل‌های شمال ایجاد شده است. این تحقیق با هدف بررسی کمی و کیفی تودۀ دست‌کاشت توسکای ییلاقی 19 ساله، به مساحت 10 هکتار و فاصلۀ کاشت اولیۀ 2×2 متر در جنوب منطقۀ سیاهکل انجام شد. تعداد 20 قطعه نمونۀ مربعی شکل، هر یک به مساحت 400 متر مربع بر اساس روش آماری منظم تصادفی در منطقۀ مورد نظر پیاده شد. مشخصه‌های کمی وکیفی (قطر برابر سینه، ارتفاع کل، طول تاج سبز، کیفیت تنه و میزان شادابی تاج) درختان توسکا در هر قطعه نمونه برداشت شد. سپس تعداد در هکتار، درصد زنده‌مانی، قطر متوسط، ارتفاع متوسط، متوسط رویش سالیانۀ قطری و ارتفاعی، متوسط موجودی در هکتار، متوسط رویش حجمی سالیانه در هکتار، متوسط طول تاج سبز و متوسط ضریب قدکشیدگی توده محاسبه شد. تعداد در هکتار و مقدار زنده‌مانی توسکای ییلاقی به‌ترتیب 2105 اصله و %5/84 بود. میانگین قطر برابر سینه، ارتفاع کل و طول تاج سبز درختان توسکا به‌ترتیب 11/13 سانتی‌متر، 8/13 متر و 3/5 متر بدست آمد. متوسط ضریب قدکشیدگی توده 43/106 محاسبه شد. متوسط رویش قطری و ارتفاعی بر حسب سن به‌ترتیب 66/0 و 54/71 سانتی‌متر بدست آمد. همچنین مقدار موجودی در هکتار و متوسط رویش حجمی سالیانه در هکتار به‌ترتیب 49/251 و 23/13 متر مکعب محاسبه شد. از نظر کیفیت تنه، %6/34 از درختان درجۀ 1، %45 درجۀ 2 و %4/20 درجۀ 3 بودند. همچنین از نظر شادابی تاج، %3/61 از درختان درجۀ 1، %5/22 درجۀ 2 و %2/16 درجۀ 3 بودند. این تحقیق نشان داد که به‌دلیل عدم اجرای عملیات پرورشی و بویژه تنک کردن در تودۀ دست‌کاشت توسکای ییلاقی، تودۀ مورد بررسی از نظر خصوصیات کمی و کیفی، بویژه مقدار رویش سالیانۀ قطری و ارتفاعی، دارای وضعیت مناسبی نیست و بر اجرای تنک کردن در چنین توده‌هایی تأکید می‌شود.